30. novembra 2016. godine, u Banjoj Luci je održana Dvije stotine i trinaesta sjednica Ustavnog suda Republike Srpske na kojoj je odlučivao, u skladu sa Ustavom Republike Srpske ("Sl. glasnik RS", br. 21/1992 - prečišćen tekst, 28/1994 - Amandmani XXVI-XLIII, 8/1996 - Amandmani XLIV-LI, 13/1996 - Amandman LII, 15/1996 - ispr., 16/1996 - Amandman LIII, 21/1996 - Amandmani LIV-LXV, 21/2002 - Amandmani LXVI-XCII, 26/2002 - ispr., 30/2002 - ispr., 31/2002 - Amandmani XCIII-XCVIII, 69/2002 - Amandmani XCIX-CIII, 31/2003 - Amandmani CIV i CV, 98/2003 - Amandmani CVI-CXII, 115/2005 - Amandman CXIV, 117/2005 - Amandmani CXV-CXXI i 48/2011 - Amandman CXXII - Ustav) i zakonom utvrđenim nadležnostima, o saglasnosti zakona i drugih opštih pravnih akata sa Ustavom i zakonima Republike Srpske.
Tako je Ustavni sud u predmetu broj U-52/15 utvrdio da Pravilnik o unutrašnjoj organizaciji i sistematizaciji radnih mjesta u Javnoj ustanovi "Centar za kulturu i informisanje" iz Kotor Varoša, nije u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske i Zakonom o lokalnoj samoupravi ("Sl. glasnik RS", br. 97/2016) i Zakonom o sistemu javnih službi ("Sl. glasnik RS", br. 68/2007, 109/2012 i 44/2016). Neustavnost i nezakonitost osporenog akta očituje se u tome, kako je ocijenio Ustavni sud, što je osporeni Pravilnik donesen bez valjane, zakonom propisane saglasnosti načelnika Opštine Kotor Varoš, odnosno suprotno relevantnim odredbama navedenih zakona, čime je, ujedno, došlo i do povrede ustavnog načela zakonitosti iz člana 108. stav 2. Ustava prema kojem propisi i drugi opšti akti moraju biti u saglasnosti sa zakonom.
Ustavni sud je u predmetima broj U-60/15 i U-2/16 donio odluke kojim je utvrdio da Odluka o donošenju izmjene Urbanističkog projekta gradskog dijela grada Ugljevika i Odluka o usvajanju Regulacionog plana "Lug 3" u Tesliću, nisu u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske i Zakonom o uređenju prostora i građenju ("Sl. glasnik RS", br. 40/2013, 2/2015 - odluka US, 106/2015 i 3/2016 - ispr.). Neustavnost i nezakonitost osporenih akta očituje se u tome, kako je ocijenio Ustavni sud, što osporene odluke nisu donesene na način i po postupku koji je propisan Zakonom o uređenju prostora i građenju, čime je, ujedno, došlo i do povrede ustavnog načela zakonitosti iz člana 108. stav 2. Ustava prema kojem propisi i drugi opšti akti moraju biti u saglasnosti sa zakonom.
Pored navedenih, Ustavni sud je donio i odluke u predmetima broj U-37/15, U-66/15, U-76/15 i U-5/16, u kojima nije prihvatio inicijative za pokretanje postupka za ocjenjivanje ustavnosti i zakonitosti, jer nije našao da su osporeni akti ili pojedine njihove odredbe u nesaglasnosti sa Ustavom.
Tako Ustavni sud nije utvrdio neustavnost pojedinih odredaba Zakona o parničnom postupku ("Sl. glasnik RS", br. 58/2003, 85/2003, 74/2005, 63/2007, 105/2008 - odluka US, 45/2009 - odluka US, 49/2009 i 61/2013), Zakona o advokaturi Republike Srpske ("Sl. glasnik RS", br. 80/2015) i Zakona o radu ("Sl. glasnik RS", br. 1/2016), kao i neustavnost i nezakonitost osporenog pojedinačnog akata.
Takođe, Ustavni sud je u predmetima broj U-31/15 i U-78/15, obustavio daljnje vođenje postupka usljed nepostojanja procesnih pretpostavki, a u predmetu broj U-94/16 donio je rješenje o pokretanju ustavnosudskog postupka.