• I u slučaju rada zaposlenika sa polovinom radnog vremena, osnovica za obračun doprinosa ne može biti niža od najniže plate utvrđene Opštim kolektivnim ugovorom.

Obrazloženje:

"U pogledu tužiočevog prigovora na predmetni zapisnik u dijelu koji se odnosi na obaveze tužiočevog zaposlenika koji je radio polovinu radnog vremena, a koji je u isto vrijeme u drugom pravnom licu (Doo "K." Ž.) takođe bio u radnom odnosu sa polovinom radnog vremena, sud ističe da smatra neosnovanim pravno shvatanje tužioca da su ove obaveze uredno izmirene srazmjerno vremenu provedenom na radu, i da zbir doprinosa i obaveza po tom osnovu koje su, za period od 01.01.2012. do 31.07.2012. godine, za tog zaposlenika izmirila oba pravna lica, odgovara visini obaveza iz člana 7. stav 1. Zakona o doprinosima.

Ovo stoga što je odredbama člana 7. stav 1. Zakona o doprinosima propisano da je osnovica iz člana 6. tačka 1. do 9. ovog Zakona je bruto - plata, odnosno naknada plate radnika, utvrđena u skladu sa zakonom ili drugim propisima, s tim da osnovica za obračun doprinosa ne može biti niža od najniže plate utvrđene Opštim kolektivnim ugovorom.

Iz navedenih, kao ni drugih odredaba tog ili drugih zakona ne proizilazi da se osnovica za obračun doprinosa određuje srazmjerno vremenu provedenom na radu, odnosno da ta osnovica zavisi od toga da li je u pitanju plata koja se isplaćuje za radni odnos sa punim ili nepunim radnim vremenom (u konkretnom slučaju sa polovinom radnog vremena), niti je predviđeno da se ta osnovica može umanjiti za zaposlenike koji kod jednog ili kod dva poslodavca rade sa polovinom radnog vremena, zbog čega sud smatra da ovaj prigovor tužioca nema odgovarajuće uporište u materijalnom zakonodavstvu i zbog čega smatra da osnovica za obračun doprinosa i u slučaju rada sa polovinom radnog vremena prema sadašnjem Zakonu o doprinosima ne može biti niža od najniže plate utvrđene Opštim kolektivnim ugovorom."

(Presuda Kantonalnog suda u Tuzli, 03 0 U 012887 14 U od 30.9.2015. godine)